Un día soa nese pequeno pobo, é como un día na oscuridade onde non ves a ninguén.
Encóntraste moi soa, pois non podes falar con ninguén, e ao final, rematas pensando e
sentíndote como unha persoa que está loca. Podes inclúso coller unha gran depresión.
Uns anos atrás, eu vivía rodeada de xente, estaba feliz. Falaba coas demáis persoas e non
me sentía tan mal. Un día dos mellores días que paséi, foi nos meus aniversarios e nas festas
da cidade de Pontevedra (onte vivía nesa época).
Non me acordo da razón pola que me fun de Pontevedra e cheguei a irme e vivir soa. No me
acordo se era unha razón grave ou non, pero estou xa farta de vivir nesta soedade, por iso,
decidín volver a Pontevedra, onde mellor encóntrome e síntome, onde as festas rodeadas de
tanta xente son o mellor deste mundo onde todos os días levántaste cun sorriso na cara e
che acostas con outro.
CONCLUSIÓN: É evidente as diferenzas entre vivir soa e con xente. Se vives soa todos os
días encontraste mal, volvéste loca, colles depresión... e se vives rodeada de xente, sénteste
feliz todos os días.
Feito por Andrea Rey Golobardas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario