Benito o solitario.

Benito era un tio do máis normal que tiña 30 anos e vivía nunha aldea nunha montaña que quedou baleira no interior de Ourense,  porque quería estar afastado da civilización.

O primeiro día pensaba que era unha gozada por non oir:os pitidos dos coches,xente berrando e as obras.

Cando xa pasaran uns días estaba aburridísimo , porque non tiña con que falar excepto co seu loro Pepito.

A súa cabeza pensaba como poderían ser eses días se tivese xente e amigos cos que falar e divertirse:

O primeiro día ia ir de festa cos seus amigos.

O segundo día irí ao traballo, como todos os días, pero tamén tería tempo para estar cos seus amigos. En realidade nunca se dera conta , ata ese momento, do moito que botabade menos aos seus amigos.

Un día de súpeto viu un camión de mudanzas e detrás un coche que conducía o seu amigo Alberto, que lle comentou que iase trasladar a casa do lado da de Benito.

Puxéronse moi contentos poque ian ser veciños.

Conclusión:
As persoas gústanos relacionarnos con outras persoas porque somos seres sociais.



Publicado por Iván V.