Un día en solitario.
Hola,chámome Miguel e vivo nunha pequena cabaña en medio de un inmenso deserto se ninguna compañía e sen nadie con que falar,nin sequera teño televisión.Hoxe despois de asearme saín fora a tomar o aire un rato e pareime a pensar se a miña vida seria mellor se estivera coa miña familia e tivera aquí amigos.etc Penso que estou mais tolo cada día , aburrome moito e pensó que a miña vida non ten sentido vivindo nun lugar tan inhóspito coma este.
Un día acompañado.
Hola , chámome Miguel e vivo en Madrid nun piso alquilado. Hoxe cando acabei de asearme fun a comer ao Burger King con tres dos meus amigos. Pasamolo de medo , cando acabamos fomos a casa dun dos meus amigos xogar coa consola. Que vida tan boa levo , non quero nin pensar como seria a miña vida se non tivese a nadie con quen relacionarme e falar. Despois fun a una tenda a comprarle o regalo de cumpleaños a meu pai , que é maña. Pola noite fun con todos os meus amigos a discoteca e nolo pasamos moi ben. Ao estar cos meus amigos tamen lles podo axudar a facer os seus deberes de casa e tamen lles fago compañía a eles como eles ma fan a min.
Conclusion: eu pensó que é moi difícil vivir solo porque aburririaste moito e non saberias que facer,ademais creo que te podes volver tolo.
Hecho por: Juan David López Barbosa del grupo RIPEJU.
No hay comentarios:
Publicar un comentario